Σήμερα παρακολουθήσαμε τη θεατρική παράσταση «Σολομώντεια λύση» στο θέατρο «Κάτω από τη γέφυρα».
Το έργο είναι βασισμένο στο κινέζικο έργο του 13ου μ.Χ.αι. «Ο Κύκλος με την Κιμωλία», απ’ όπου εμπνεύστηκε και ο Μπέρτολτ Μπρεχτ το ομώνυμο αριστούργημά του.
Πριν από περίπου 50 χρόνια ο Μπερτολτ Μπρεχτ πήρε ένα παλιό παραμύθι και το έκανε θεατρικό έργο για μεγάλους. Ο Γιάννης Καλατζόπουλος πήρε αυτό το έργο και το ξαναέκανε παραμύθι για παιδιά. Ο κύκλος με την κιμωλία είναι μια αλληγορία με θέμα την αγάπη, στηριγμένη στον πανάρχαιο μύθο. Μια βασίλισσα κυνηγημένη από στασιαστές, εγκαταλείπει το μωρό της. Το βρίσκει η υπηρέτρια της και αποφασίζει να το πάρει για να το γλιτώσει από τους διώκτες του. Κυνηγημένη πλέον και αυτή, υποφέρει τα πάνδεινα για να του εξασφαλίσει μια στέγη και λίγο γάλα.
Μια αληθινή αγάπη αναπτύσσεται στο παιδί και στην θετή του μητέρα, ώσπου, μετά από χρόνια το καθεστώς αλλάζει και το παιδί γίνεται ο νόμιμος κληρονόμος του θρόνου και μιας αμύθητης περιούσιας. Τότε εμφανίζεται η φυσική του μητέρα και το διεκδικεί..
Και ο «ιδιόρρυθμος» δικαστής θα κάνει το πείραμα: Βάζει το παιδί στην μέση ενός κύκλου και ζητάει από τις δύο μητέρες να το τραβήξουν προς το μέρος τους, πιάνοντας από το ένα χέρι η καθεμιά, και όποια νικούσε θα το έπαιρνε υπό την κηδεμονία της.
Λίγα λόγια (από τους ίδιους τους συντελεστές της παράστασης)
Το ερώτημα που βάζει η παράστασή μας, δεν έχει εύκολη απάντηση.
Σε ποιον ανήκει ένα αγαθό; Στο φυσικό ιδιοκτήτη του, ή σ’ αυτόν που το χρειάζεται, το φροντίζει και το αγαπά πραγματικά;
Μήπως αυτό σας θυμίζει κάτι από την υστερία μιας απάνθρωπης καταναλωτικής κοινωνίας, που όλοι έχουμε πέσει θύματα;
Μήπως τα άπειρα ρούχα, τα παπούτσια και τις τσάντες, που σχεδόν καινούργια παραμένουν στις ντουλάπες μας, επειδή … πέρασε η μόδα τους, την ώρα που χιλιάδες κυκλοφορούν ρακένδυτοι;
Μήπως τα βιβλία που αδιάβαστα σκονίζονται στα ράφια της βιβλιοθήκης μας, όταν εκατομμύρια άνθρωποι παραμένουν αναλφάβητοι;
Μήπως τους τόνους φαγητών που πετάμε, όταν δισεκατομμύρια σ’ όλο τον κόσμο πεθαίνουν απ’ την πείνα;
Ασφαλώς, δεν ξεχνάμε ότι κάνουμε θέατρο για παιδιά και ότι το γέλιο είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό «εργαλείο» σ’ αυτό το είδος θεάτρου.
Πιστεύουμε ότι τα παιδιά, πρέπει να είναι χαρούμενα και αισιόδοξα.
Γιατί απ’ αυτά θα αλλάξει (αν αλλάξει) αυτός ο κόσμος.
Πρόκειται για μια παράσταση διασκεδαστική και ιδιαίτερη, καθώς είναι σκηνοθετημένη σαν «θέατρο μέσα στο θέατρο».
http://katoapotigefyra.gr/
