Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

«Θούριος» του Ρήγα Φεραίου

Ο Ρήγας Φεραίος ή Βελεστινλής είναι ένας από τους πρωτοπόρους της Επανάστασης του 1821. Έζησε στην Κωνσταντινούπολη, στη Βλαχία και στη Βιέννη. Εκεί εξέδωσε ποιήματα, προκηρύξεις και την περίφημη Χάρτα του. Με τα έργα του θέλησε να ξεσηκώσει τον ελληνικό λαό και τους άλλους υπόδουλους λαούς των Βαλκανίων ενάντια στους Τούρκους. Στο επαναστατικό τραγούδι, τον «Θούριο», υμνεί την ελευθερία και καταδικάζει τη σκλαβιά. 

Μακρυγιάννης

makrigiannis

View more presentations or Upload your own.
                                   
      Εργασία της Ει. μαθήτριας της Δ΄τάξης 








Τρίτη 22 Μαρτίου 2016

Παραμύθια απ' την ανάποδη

Τα τεταρτάκια έγραψαν τα δικά τους παραμύθια στα οποία  η Κοκκινοσκουφίτσα ήταν ο κακός ήρωας της ιστορίας, ενώ ο λύκος ήταν καλός...
Όλα τα παραμύθια ήταν υπέροχα!


Οι τίτλοι των παραμυθιών μας:     

  • Το κακομαθημένο κορίτσι
  • Η Κακοσκουφίτσα
  • Ο καλός λύκος και η κακιά Κοκκινοσκουφίτσα
  • Ο καλός λύκος
  • Ο λύκος απ' την ανάποδη
  • Ένα μπλεγμένο παραμύθι
  • Τα λυκομπερδέματα
  • Μια φορά κι έναν καιρό ... απ' την ανάποδη
  • Το ανάποδο παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας
  • Ο Γλυκούλης Λυκούλης και η κακιά Κοκκινοσκουφίτσα
  • Το αλλαγμένο παραμύθι
  • Ο Κοκκινοσκουφάκης
  • Ο ευγενικός λύκος
  • Ο λύκος και η Κοκκινοσκουφίτσα
Στην τάξη μιλήσαμε για τα παραμύθια που ξέρουμε με κακούς λύκους. Διαβάσαμε το γνωστό παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας για να δούμε πώς ακριβώς γράφεται ένα παραμύθι. 

Σήμερα επιλέξαμε να  διαβάσουμε κάποια  παραμύθια με καλούς λύκους.
 Διαφορετικές και αστείες ιστορίες, αρκετές περιπέτειες, πολλά μηνύματα και οι γνωστοί πρωταγωνιστές των παραμυθιών από μια άλλη πλευρά.



Τελικά, διαπιστώσαμε ότι οι φήμες και η εικόνα που έχει σχηματιστεί για κάποιους, αρκετές φορές μας επηρεάζει στον τρόπο με τον οποίο τους βλέπουμε, τους αντιμετωπίζουμε και τους συμπεριφερόμαστε. Ακόμα κι αν εκείνοι δεν είναι έτσι...

"Ξέρουμε", για παράδειγμα, ότι οι λύκοι είναι κακά, μοχθηρά, αιμοβόρα ζώα, που μόνο το κακό έχουν στο νου τους. Κι αυτό το "ξέρουμε" δίχως να έχουμε δει ποτέ κανέναν. Απλά, επειδή έτσι μας έχουν μάθει να σκεφτόμαστε. Επειδή οι λύκοι (για να βρουν φαγητό) επιτίθενται σε άλλα ζώα και τα τρώνε. Μα, μήπως το ίδιο (και ακόμα χειρότερα) δεν κάνουν και τα λιοντάρια; Γιατί λοιπόν θεωρούμε τα λιοντάρια "βασιλιάδες" των ζώων ενώ τους λύκους "κακούς" και "αιμοβόρους"; Άδικο δεν είναι;

lykoslykos18
Μήπως κάτι ανάλογο ισχύει και για τους ανθρώπους; Μήπως σκεφτόμαστε αρνητικά για μερικούς, δίχως να έχουν κάνει κάτι; Μήπως σκεφτόμαστε θετικά και εκτιμούμε άλλους, δίχως να το αξίζουν; Για σκεφτείτε το...


Πηγές: deltakerkyra.blogspot.gr -  elniplex.com




Μαγικά τετράγωνα


ενεργό link
πηγή: protokoudouni
Πώς να κάνουμε μαγικά τετράγωνα:

Στο κέντρο τοποθετούμε έναν αριθμό π.χ. το 9:

_    _   _

_   9    _

_   _   _

Διαγώνια προσθέτουμε και αφαιρούμε τον ίδιο αριθμό:

Π.χ. το 1, οπότε παίρνουμε τους αριθμούς  10 και 8 αντίστοιχα και τους τοποθετούμε διαγώνια:

10   _   _

_   9   _

_   _   8

Διαπιστώνουμε ότι έχουν άθροισμα 27.

Κατόπιν με τον ίδιο τρόπο προσθέτουμε και αφαιρούμε έναν άλλον αριθμό, π.χ. το 4, οπότε παίρνουμε τους αριθμούς 13 και 5:

10   _   13

_   9   _

5   _   8

Τέλος, συμπληρώνουμε τα κουτάκια που μας έμειναν με τους αριθμούς που συμπληρώνουνε το άθροισμα (27):


Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

Ελεύθεροι πολιορκημένοι

   Το απόσπασμα αυτό είναι από το ποίημα του Διονυσίου Σολωμού «Ελεύθεροι πολιορκημένοι», που το σχεδίασε ο ποιητής τρεις φορές, χωρίς να το ολοκληρώσει. 
  Είναι Απρίλιος του 1826 και οι Τούρκοι πολιορκούν το Μεσολόγγι. Οι κάτοικοι αρνούνται να παραδοθούν, περνάνε φρικτές στιγμές, υποφέρουν από πείνα και αρρώστιες. Είναι, όμως, άνοιξη και η φύση, γεμάτη ζωή, θέλει να παρασύρει τους πολιορκημένους με την ομορφιά της. Οι πολιορκημένοι όμως βάζουν το χρέος για την πατρίδα πάνω από τη ζωή τους. 

Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει·

λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει.

Τα μάτια η πείνα εμαύρισε· στα μάτια η μάνα μνέει·

στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα καί κλαίει:

«Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ' έχω γω στο χέρι;

οπού συ μού ΄γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει».

"Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου" του Ευγένιου Ντελακρουά