Χανς Κρίστιαν Άντερσεν

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο μεγάλος παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Ας μάθουμε κάποια πράγματα για τη ζωή και το έργο του:

Χανς Κρίστιαν Άντερσεν

View more presentations or Upload your own.

πηγή: Theodota  

Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου

Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.

Την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (Ιnternational Board on Books for Young People – ΙΒΒΥ) το 1966.

Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα, που διανέμονται σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων και της ανάγνωσης και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία για την ανάπτυξη και τη διάδοση της παιδικής λογοτεχνίας.

Το μήνυμα της Διεθνούς Οργάνωσης Βιβλίων για τη Νεότητα (IBBY) για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου στις 2 Απριλίου 2016.

Μια φορά κι έναν καιρό...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια… πριγκίπισσα; Όχι. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια βιβλιοθήκη. Ήταν κι ένα κορίτσι που το έλεγαν Λουΐζα και πήγε πρώτη του φορά στη βιβλιοθήκη. Περπατούσε αργά, σέρνοντας μια τεράστια σάκα με ρόδες. Κοίταζε παντού τριγύρω με κατάπληξη: Ράφια κι άλλα ράφια γεμάτα με βιβλία… τραπέζια, καρέκλες, χρωματιστά μαξιλάρια, ζωγραφιές στους τοίχους και αφίσες.

«Έφερα μια φωτογραφία μου» είπε ντροπαλά στον βιβλιοθηκάριο.

«Θαυμάσια, Λουΐζα! Θα ετοιμάσω την κάρτα σου για τη βιβλιοθήκη. Στο μεταξύ, διάλεξε κάποιο βιβλίο. Μπορείς να διαλέξεις ένα και να το πάρεις στο σπίτι σου, εντάξει;»

«Ένα μόνο;» ρώτησε η Λουΐζα απογοητευμένη.

Χτύπησε το τηλέφωνο εκείνη τη στιγμή κι ο βιβλιοθηκάριος άφησε το κορίτσι μοναχό του να κάνει αυτή τη δύσκολη δουλειά, να διαλέξει μόνο ένα από τη θάλασσα εκείνη των βιβλίων στα ράφια. Η Λουΐζα έσερνε τη σάκα της τριγύρω κι έψαχνε, έψαχνε, ώσπου βρήκε την αγαπημένη της Χιονάτη. Το αντίτυπο εκείνο είχε σκληρό εξώφυλλο και πανέμορφες εικόνες. Με το βιβλίο στο χέρι, έσυρε ξανά τη σάκα και, καθώς έκανε να φύγει, κάποιος τη χτύπησε ελαφρά στον ώμο. Παρά λίγο να πέσει κάτω η Λουΐζα από την έκπληξη! Δεν ήταν άλλος παρά ο Παπουτσωμένος Γάτος με το βιβλίο του στα χέρια, ή μάλλον στα μπροστινά του ποδαράκια!

«Τι κάνεις; Πώς είσαι;» τη ρώτησε όλο ευγένεια. «Αυτές τις ιστορίες με τις πριγκίπισσες δεν τις έχεις μάθει όλες πια, Λουΐζα; Γιατί δεν παίρνεις το βιβλίο μου, τον Παπουτσωμένο Γάτο, που είναι πιο αστείο;»

Κατάπληκτη η Λουΐζα, με τα μάτια γουρλωμένα, δεν ήξερε τι να πει.

«Τι συμβαίνει; Σου έφαγε τη γλώσσα η γάτα;» αστειεύτηκε αυτός.

«Είσαι στ’ αλήθεια ο Παπουτσωμένος Γάτος;»

«Εγώ είμαι! Ολοζώντανος! Πάρε με, λοιπόν, στο σπίτι σου και θα τα μάθεις όλα για την ιστορία μου με τον Μαρκήσιο του Καραμπά.

Το κορίτσι, σαστισμένο ακόμα, συμφώνησε γνέφοντας ναι με το κεφάλι.

Ο Παπουτσωμένος Γάτος, μ’ ένα σάλτο μαγικό, ξαναμπήκε στο βιβλίο και μόλις η Λουΐζα έκανε να φύγει, κάποιος την ξαναχτύπησε ελαφρά τον ώμο. Ήταν εκείνη! «Άσπρη σαν το χιόνι, μάγουλα σαν τριαντάφυλλα και μαλλιά μαύρα σαν τον έβενο». Ξέρετε ποια ήταν;

«Η Χιονάτη!» φώναξε η Λουΐζα έκθαμβη!

«Λουΐζα, πάρε με κι εμένα! Αυτό το αντίτυπο είναι πιστή αναδιήγηση της ιστορίας που έγραψαν οι αδελφοί Γκριμ!» της είπε δείχνοντας το βιβλίο της

Έτοιμη ήταν η Λουΐζα ν’ αλλάξει πάλι το βιβλίο, μα ο Παπουτσωμένος Γάτος εκνευρίστηκε:

«Χιονάτη, η Λουΐζα έχει αποφασίσει! Γύρνα στους έξι νάνους σου!»

«Οι νάνοι μου είναι εφτά και η Λουΐζα δεν έχει αποφασίσει ακόμα τίποτα!» φώναξε η Χιονάτη, κόκκινη από θυμό.

Γύρισαν τότε και οι δύο στο κορίτσι να δουν τι θ’ απαντήσει.

«Δεν ξέρω ποιο να πάρω. Θέλω να τα πάρω όλα…»

Ξάφνου τότε συνέβη κάτι αναπάντεχο κι ολότελα παράξενο: Όλοι οι ήρωες άρχισαν να βγαίνουν από τα βιβλία τους. Η Σταχτοπούτα, η Κοκκινοσκουφίτσα, η Ωραία Κοιμωμένη, η Ραπουνζέλ… Μια παρέα από πραγματικές πριγκίπισσες…

«Πάρε με μαζί σου, Λουΐζα!» την παρακαλούσε κάθε μια τους.

«Χρειάζομαι μόνο ένα κρεβάτι για να κοιμηθώ λιγάκι» χασμουρήθηκε η Ωραία Κοιμωμένη.

«Μόνο εκατό χρονάκια!» την κορόιδεψε ο Παπουτσωμένος Γάτος.

Η Σταχτοπούτα άρχισε να λέει «θα σου καθαρίσω και το σπίτι εγώ, μόνο που το βράδυ έχω να πάω σε χορό στο παλάτι του…»

«Του πρίγκιπα!» έβαλαν τα γέλια όλοι.

«Στο καλάθι μου έχω μία πίτα και κρασί. Θέλει κανένας λίγο;» τους πρόσφερε η Κοκκινοσκουφίτσα.

Εμφανίστηκαν τότε κι άλλοι ήρωες παραμυθιών: Το Ασχημόπαπο, Το κοριτσάκι με τα σπίρτα, Ο Μολυβένιος στρατιώτης και η μπαλαρίνα…

«Μπορούμε να έρθουμε μαζί σου; Είμαστε όλοι ήρωες του Άντερσεν» της είπε το Ασχημόπαπο, που δεν ήταν στ’ αλήθεια τόσο άσχημο.

«Είναι ζεστό το σπίτι σου;» ρώτησε το Κοριτσάκι με τα σπίρτα.

«Αχ, αν έχει τζάκι, καλύτερα να μείνουμε κοντά της…» μουρμούρισαν ο Μολυβένιος Στρατιώτης και η μπαλαρίνα.

Φάνηκε τότε ξαφνικά μπροστά τους ένας άγριος λύκος δείχνοντας τα φοβερά του δόντια! «Ο Μεγάλος κακός λύκος»!!!

«Τι μεγάλο στόμα που έχεις, Λύκε!» θαύμασε από συνήθεια η Κοκκινοσκουφίτσα.

«Θα σας προστατέψω εγώ!» είπε με γενναιότητα ο Μολυβένιος στρατιώτης,

Την ίδια στιγμή, άνοιξε ο Μεγάλος κακός λύκος το τεράστιο στόμα του και … Τους έφαγε όλους; Όχι. Απλά χασμουρήθηκε κουρασμένος και είπε ήρεμα:

«Ησυχάστε όλοι! Μια ιδέα ήθελα μόνο να σας πω. Η Λουΐζα μπορεί να πάρει το βιβλίο που θέλει, τη Χιονάτη, κι εμείς να μπούμε μες στη σάκα της, που μας χωράει όλους.

Την ιδέα του τη βρήκαν όλοι εξαιρετική!

«Μπορούμε, Λουΐζα;» ρώτησε το Κοριτσάκι με τα σπίρτα που έτρεμε από το κρύο.

«Βέβαια!» είπε εκείνη κι άνοιξε τη σάκα της.

Οι ήρωες των παραμυθιών μπήκαν στη γραμμή κι ετοιμάστηκαν.

«Πρώτα οι πριγκίπισσες!» πρόσταξε η Σταχτοπούτα.

Την τελευταία στιγμή, εμφανίστηκαν κι ένα σωρό ήρωες από βιβλία βραζιλιάνικα. Και μπήκαν μέσα όλοι.

Η σάκα με τις ρόδες ήταν τώρα πιο βαριά από ποτέ. Ήταν τόσο βαρείς οι ήρωες! Η Λουΐζα πήρε το βιβλίο, τη Χιονάτη, κι ο βιβλιοθηκονόμος το έγραψε στην κάρτα της.

Λίγο αργότερα, το κορίτσι έφτασε στο σπίτι του ευχαριστημένο και η μητέρα του ρώτησε από μέσα:

«Γύρισες, χρυσό μου;»

«Γυρίσαμε!»

Οι δικές μας αφίσες για την παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου:

     

Βιβλιοπαρουσίαση: «Μο, το εξωγήινο κινητό»

Ο Σ. που διάβασε το βιβλίο, το βρήκε  διασκεδαστικό και καθόλου βαρετό, επειδή είχε περιπέτεια και αγωνία. Πιστεύει ότι αξίζει να το διαβάσουμε! 

Παραμύθια απ' την ανάποδη

Τα τεταρτάκια έγραψαν τα δικά τους παραμύθια στα οποία  η Κοκκινοσκουφίτσα ήταν ο κακός ήρωας της ιστορίας, ενώ ο λύκος ήταν καλός...

Όλα τα παραμύθια ήταν υπέροχα!

Οι τίτλοι των παραμυθιών μας:     

• Το κακομαθημένο κορίτσι
• Η Κακοσκουφίτσα
• Ο καλός λύκος και η κακιά Κοκκινοσκουφίτσα
• Ο καλός λύκος
• Ο λύκος απ' την ανάποδη
• Ένα μπλεγμένο παραμύθι
• Τα λυκομπερδέματα
• Μια φορά κι έναν καιρό ... απ' την ανάποδη
• Το ανάποδο παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας
• Ο Γλυκούλης Λυκούλης και η κακιά Κοκκινοσκουφίτσα
• Το αλλαγμένο παραμύθι
• Ο Κοκκινοσκουφάκης
• Ο ευγενικός λύκος
• Ο λύκος και η Κοκκινοσκουφίτσα

Στην τάξη μιλήσαμε για τα παραμύθια που ξέρουμε με κακούς λύκους. Διαβάσαμε το γνωστό παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας για να δούμε πώς ακριβώς γράφεται ένα παραμύθι. 

Σήμερα επιλέξαμε να  διαβάσουμε κάποια  παραμύθια με καλούς λύκους.

 Διαφορετικές και αστείες ιστορίες, αρκετές περιπέτειες, πολλά μηνύματα και οι γνωστοί πρωταγωνιστές των παραμυθιών από μια άλλη πλευρά.

Τελικά, διαπιστώσαμε ότι οι φήμες και η εικόνα που έχει σχηματιστεί για κάποιους, αρκετές φορές μας επηρεάζει στον τρόπο με τον οποίο τους βλέπουμε, τους αντιμετωπίζουμε και τους συμπεριφερόμαστε. Ακόμα κι αν εκείνοι δεν είναι έτσι...

"Ξέρουμε", για παράδειγμα, ότι οι λύκοι είναι κακά, μοχθηρά, αιμοβόρα ζώα, που μόνο το κακό έχουν στο νου τους. Κι αυτό το "ξέρουμε" δίχως να έχουμε δει ποτέ κανέναν. Απλά, επειδή έτσι μας έχουν μάθει να σκεφτόμαστε. Επειδή οι λύκοι (για να βρουν φαγητό) επιτίθενται σε άλλα ζώα και τα τρώνε. Μα, μήπως το ίδιο (και ακόμα χειρότερα) δεν κάνουν και τα λιοντάρια; Γιατί λοιπόν θεωρούμε τα λιοντάρια "βασιλιάδες" των ζώων ενώ τους λύκους "κακούς" και "αιμοβόρους"; Άδικο δεν είναι;

Μήπως κάτι ανάλογο ισχύει και για τους ανθρώπους; Μήπως σκεφτόμαστε αρνητικά για μερικούς, δίχως να έχουν κάνει κάτι; Μήπως σκεφτόμαστε θετικά και εκτιμούμε άλλους, δίχως να το αξίζουν; Για σκεφτείτε το...

Πηγές: deltakerkyra.blogspot.gr -  elniplex.com

Τα βιβλιοφιλαράκια μας

Στην τάξη μας έχουν εισβάλλει παράξενα πλασματάκια. Είναι συνέχεια με ένα βιβλίο στο χέρι και απειλούν να διαβάσουν όλα τα βιβλία της βιβλιοθήκης μας...

Η αρχική  ιδέα για την κατασκευή από εδώ. 

Βιβλιοπαρουσίαση: «Τα μαγικά μαξιλάρια»

Είναι ένα από τα πιο καλογραμμένα βιβλία του Ευγένιου Τριβιζά, με χιούμορ και ωραία μηνύματα. Η Ν. και ο Θ. που το διάβασαν κι έγραψαν βιβλιοπαρουσιάσεις συμφωνούν: τους άρεσε και το βαθμολόγησαν με 10! 

Βιβλιοπαρουσίαση: «Η Νεφέλη δεν έχει κινητό» 2

Άλλη μία παρουσίαση για το βιβλίο που αναφέρεται στη Νεφέλη που δεν έχει κινητό, ενώ τα άλλα παιδιά έχουν. Ο Η. το βρήκε πολύ ενδιαφέρον  και το βαθμολόγησε με 10!

Βιβλιοπαρουσίαση: «Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες»

Το πολυαγαπημένο και πολυδιαβασμένο βιβλίο του Ιούλιου Βερν παρουσίασε η Ά. Της άρεσε τόσο η ιστορία, όσο και η εικονογράφηση.

Βιβλιοπαρουσίαση: «Τα δίδυμα ζιζάνια αμολάνε χαρταετό»

Τα δίδυμα ζιζάνια και ο χαρταετός τους! Ο Θ. στη βιβλιοπαρουσίασή του  βαθμολογεί το βιβλίο με 8-9 (πολύ καλό).